Tuck Jagadish: ‘తాంబూలాలు ఇచ్చా, ఇక తన్నుకు చావండి’ అని ఓటీటీలోకి వదిలిన చిత్రం ‘టక్ జగదీశ్'(Tuck Jagadish). 1960, 1970 నాటి కాలంలో బాగా నలిగిపోయిన మూస కథకి పాచి పోయిన కథనాన్ని రాసుకుని.. ఒక సినిమాని ఇంత చండాలంగా ఎవ్వరూ తీయలేరు జగదీశ్వరా’ అని ఒక సవాలు విసిరినట్టు.. తెరకెక్కించిన రొట్ట కొట్టుడు పాత కంపుతో సాగే సగటు డిజాస్టర్ సినిమా ఇది.
సినిమా మొదలు పెట్టడమే అత్యంత దిగువస్థాయి ఆలోచనతో మొదలవుతుంది. ఎదో ఆడ మగ శివాలూగుతూ హోళి పండుగలో బుక్కా గులాల్లు చల్లుకున్నట్టు.. ఈ సినిమాలో కూడా రెండు వర్గాలు కారం పొల్లు జల్లుతూ కొడవళ్లు ఎత్తుతూ నరకడాలతో సినిమాని మొదలుపెట్టారు. ఈ ఒక్క మెతుకు సరిపోతుంది కదా.. ఈ సినిమా మిగిలిన బాగోతాన్ని వివరించడానికి.
అసలు తలా తోకా లేని కథే బాగా ఇబ్బంది పెడుతుంది అంటే.. పేలవమైన కథనం, ఆ కథనంలో ఇరికించిన కథా సంవిధానం.. ఇలా సగటు ప్రేక్షకుడిని అన్ని రకాలుగా కష్టపెట్టిన సినిమా ఇది. కొన్ని చోట్ల అయితే, సినిమా చూసేవాళ్లకు జుట్టు పీక్కునే పరిస్థతి వచ్చింది. అయినా కథ విన్నప్పుడే ఇది ఏ జమానాకి చెందిన కథో అని ఇట్టే అర్థమైపోతుంది కదా.
మరీ నానికి ఎందుకు అర్ధం కాలేదు ? అసలు ఈ సినిమాలో ఒక దిక్కుమాలిన సీన్ గురించి ముచ్చటించుకుందాం. ఓ సన్నివేశంలో మచ్చుక్కి బ్రతికున్న పెళ్ళాన్ని పాత పెట్టడానికి ఇంటి ఆవరణలో మొగుడు సరిగ్గా నాలుగు మూలల బొంద తవ్వుతాడు, అయితే.. మన హీరోగారు ఆ మొగుడినే అందులో సమాధి చేస్తాడు.
ఇంత పైశాచికంగా ఎలా ఆలోచనలు వస్తాయో ? వాటిని ఎలా తీస్తారో ? వెనకా ముందు, కుటుంబం, సమాజం, చట్టం, న్యాయం ఇలాంటి ఆలోచనలు ఈ దర్శకుడికి తట్టలేదా ? దీనికితోడు ఇంతవరకు చూడని చెత్త నటనతో రావు రమేష్‌, జగపతి బాబు పోటీ పడ్డారు. అన్నిటికీ మించి సినిమాలో ఏ పాత్ర ఎప్పుడు వస్తుందో ఎప్పుడు మాయ మౌతుందో అర్ధం కానీ పరిస్థితి. చివరగా జగదీశ్వర వద్దురా మాకు ఈ బాధ.